Όπως πολύ εύστοχα είχε πει ο Αβραάμ Λίνκολν , παλιός πρόεδρος των ΗΠΑ, μπορούμε να γκρινιάζουμε που τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια, ή να αγαλλιάζουμε, επειδή τα αγκάθια έχουν πάνω τους τριαντάφυλλα. Είναι θέμα οπτικής! Δεν είναι πολύ εύκολο να νιώθουμε ευγνωμοσύνη όταν τα πράγματα είναι δύσκολα. Αισθανόμαστε μικροί και αδύναμοι και έχουμε την τάση να αδρανοποιούμαστε. Πολλές φορές, αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα συγκριτικά, αφήνουμε πιθανά κενά μας να επισκιάσουν ο,τι έχουμε κατακτήσει και μετά γυρνάμε στην οικεία στάση μας, αυτήν της απογοήτευσης. Ούτε και η δυτική κοινωνία μας βοηθά ιδιαίτερα: προάγει μια στάση αγνωμοσύνης, αφού με το να αναβαθμίζει διαρκώς τις ανάγκες μας, δεν μας αφήνει να απολαύσουμε τους καρπούς των κόπων μας. Το να βαδίζουμε όμως με σημείο αναφοράς τα ελλείμματά μας και να διαιωνίζουμε τη δυστυχία, είναι ένας δρόμος που δεν θα μας οδηγήσει στον επιθυμητό προορισμό.
Βαδίζοντας στο δρόμο της ευγνωμοσύνης 
 Η ευγνωμοσύνη μπορεί να μην αποτελεί πανάκεια, είναι όμως ένα εργαλείο βελτίωσης της ζωής μας που δεν πρέπει να μένει ανεκμετάλλευτο. Μπορεί να αλλάξει το παρόν μας ( αφού επιτρέπει την αποδοχή και τον εορτασμό της παρούσας στιγμής), αλλά και το μέλλον μας, όχι μόνο σε ατομικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.
 Γιατί να κάνω την ευγνωμοσύνη συνήθεια; 
Ενδυναμώνω τους κοινωνικούς μου δεσμούς 
Το να εκφράζω συναισθήματα ευγνωμοσύνης σε ανθρώπους που δεν πρέπει να προσπερνιούνται ως δεδομένοι, με κάνει πιο αρεστό στον περίγυρό μου και βοηθάει στη δικτύωσή μου. Ευνοεί τη σύνδεσή μου με τους άλλους και αντίστροφα, και ενισχύει τα αισθήματα φιλίας και αγάπης.
Είμαι πιο υγιής 
 Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ευγνωμοσύνης, κοιμούνται καλύτερα και από άποψη ποιότητας αλλά και διάρκειας. Ακόμη, βιώνουν υψηλότερα επίπεδα ψυχικής ευεξίας, αφού είναι πιο πιθανό να ενσωματώσουν την άσκηση και τα check-ups στη ζωή τους, πράγμα που τους εξασφαλίζει μια ποιοτικότερη ζωή.
Βιώνω βελτιωμένη ψυχολογική διάθεση 
 Μέσω της εξάσκησης της ευγνωμοσυνης μειώνονται τα τοξικά συναισθήματα ( ζήλεια, δυσαρεσκεια, μόνιμο αίσθημα του ανικανοποίητου), που μας κατακλύζουν καιρούς και μας στερούν την ευτυχία. Πληθώρα ερευνών έχουν δείξει ότι η ευγνωμοσύνη μειώνει την κατάθλιψη, ενισχύει την αυτοεκτίμηση, μας κάνει να ανακάμπτουμε με μεγαλύτερη ευκολία και όχι μόνο αυξάνει τα θετικά συναισθήματά μας, αλλά και μας βοηθάει να τα διατηρήσουμε: μας εξασφαλίζει δηλαδή μακροπρόθεσμη ευτυχία και όχι στιγμιαία απόλαυση.
 Προστατεύομαι από το στρες 
 Η εστίαση σε μια « στάση ευγνωμοσύνης», οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα άγχους και σε πιο ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Εφαρμόζω το Νόμο της Έλξης ( οραματίζομαι αυτό που θέλω, και πορεύομαι με την σκέψη ότι το έχω ήδη) και καρπώνομαι τα οφέλη του , αφού οι σκέψεις μας έλκουν το όμοιο, αυτό ακριβώς που αισθανόμαστε. Το κλισέ « η δύναμη της θετικής σκέψης», δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού σύμφωνα με μελέτες, η θετική σκέψη είναι απείρως δυνατότερη από την αρνητική.
Δεν εστιάζω στον υλισμό 
 Η συνειδητοποίηση της ρευστότητας της ύπαρξης μου και της αξίας της ανθρώπινης επαφής, η οποία είναι σπουδαιότερη από την ύλη, με κάνει να συνδέομαι στενότερα με τους γύρω μου. Έτσι, επικεντρώνομαι λιγότερο στην ύλη, και είμαι περισσότερο ευγνώμων για τους ανθρώπους που εμπλουτίζουν τη ζωή μου. Όσο για τα κεκτημένα μου, τα υλικά αγαθά που απέκτησα με πολύ κόπο, δεν πρέπει να τα υποτιμώ. Εκπαιδεύομαι να τα εκτιμώ και θυμάμαι την εποχή που τόσο πολύ επιθυμούσα αυτό που τώρα έχω.
Τρόποι που πυροδοτούν τα οφέλη της ευγνωμοσύνης 
 -Καθιερώνω τα εξείς καθημερινά τελετουργικά:
• Καταγράφω 3 από τα πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Αυτές οι καταγραφές εξυπηρετούν στο να εντυπώνονται καλύτερα οι θησαυροί μου στο υποσυνείδητό μου, αφού τους εικονοποιώ.
•Συζητώ για τα πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων στο οικογενειακό τραπέζι, ή καθιερώνω τη συνήθεια να τα λέω στον σύντροφό μου πριν πάμε για ύπνο.
 Μετά από αυτές τις ασκήσεις, κάνω στον εαυτό μου την ερώτηση: πώς θα ήμουν σήμερα αν δεν είχα όλα αυτά που τώρα μπορώ να απολαμβάνω;
Φτιάχνω έναν τοίχο ευγνωμοσύνης σε ένα ευδιάκριτο σημείο του σπιτιού. Γράφω τα πράγματα για τα οποία αισθάνομαι τυχερός σε post-it notes και τα βάζω σε μια καθορισμένη περιοχή, σε ένα ευδιάκριτο σημείο( στην πόρτα ή στον καθρέφτη), για να μου θυμίζουν τακτικά όλες τις θετικές καταστάσεις και τους υπέροχους ανθρώπους που πλαισιώνουν τη ζωή μου.
– Γράφω ένα ευχαριστήριο σημείωμα κάθε εβδομάδα, είτε χειρόγραφο, είτε σε ηλεκτρονική μορφή. Ευχαριστώ κάποιον φίλο, συνεργάτη, μέλος της οικογενειάς μου, ακόμη και έναν απλό γνωστό και η ικανοποίηση θα είναι αμφίδρομη.
– Γράφω για μια άσχημη εμπειρία που βίωσα την χρονιά που πέρασε. Μια κατάσταση όπου τα πράγματα δεν είχαν την έκβαση που επιθυμούσα. Εστιάζω στα μαθήματα αλλά και στα μηνύματα που πήρα από αυτήν τη δοκιμασία.
 Θυμάμαι ότι δεν είναι ποτέ αργά για να βιώσω μια νέα κατάσταση σκέψης. Ζω λοιπόν με ευγνωμοσύνη και δημιουργώ τις συνθήκες που επιθυμώ να έχω στη ζωή μου. Βγαίνω από την κατήφεια, εκτιμώ το καλό και εκείνο με τη σειρά του με προτιμάει, αφού σκεπτόμενος θετικά, αποτελώ μαγνήτη θετικής ενέργειας. Το μυστικό είναι να καλλιεργώ αυτήν τη στάση ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου, και oτιδήποτε προστίθεται σε αυτό, θα το αισθάνομαι ως bonus!