Λίγο ο περιορισμένος οικογενειακός χρόνος, λίγο οι αυξημένες υποχρεωσεις, η διεκδίκηση μιας καριέρας ίσως, τα social media που προβάλλουν την εικόνα μιας πολύ καλής για να είναι αληθινής οικογένειας με σούπερ ήρωες γονείς που έχουν super powers, είναι καθ´ όλα τέλειοι και ανταποκρινονται πλήρως σε όλους τους ρόλους, είναι οι βασικότεροι λόγοι που το attachment parenting ( γονεικότητα προσκόλλησης: το υπερβολικό δέσιμο ανάμεσα σε γονέα και παιδί) κυριαρχεί στις μέρες μας. Ο βασικότερος βέβαια όλων, είναι οι ενοχές που μας κατατρέχουν, αιωρούνται μόνιμα πάνω μας σαν φαντάσματα και μας αφήνουν με ένα μόνιμο συναίσθημα ανεπάρκειας.
-Εντάξει, πέρασα ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου αλλά αυτό επαρκεί; Δεν χρειάζονται και την φυσική παρουσία τα παιδιά;
-Μήπως ήμουν υπερβολικά εξουσιαστική και άφησα το θυμό μου να επισκιάσει τα πάντα μέσα στο σπίτι;
Από την άλλη, όταν παλεύουμε να μειώσουμε τις δραστηριοτητες και τις ενασχολήσεις που μας στερούν χρόνο από τα παιδιά μας, πιάνουμε τον εαυτό μας να είμαστε πάλι ελλιπείς στο ρόλο της μητρότητας, για άλλους λόγους όμως: δημιουργούνται μέσα μας ακάλυπτα κενά που μας στερούν την ισορροπία και μας εμποδίζουν από το να προσφέρουμε όσα θα θέλαμε.
Συμπέρασμα:
Καλή μαμά είναι η ευτυχισμένη μαμά. Τα παιδιά δεν θέλουν να βλέπουν μια σκιά να περιφέρεται μέσα στο σπίτι, μια καταθλιπτική παρουσία και σίγουρα τα παιδιά χωρισμένων γονιών θέλουν να εξασφαλίσουν ότι η μαμά τους έχει και τη δίκη της ζωή, τα δικά της ενδιαφέροντα. Τα παιδιά διαζευγμένων γονιών δεν θέλουν να νιώθουν αποκλειστικά υπεύθυνα για τη ευτυχία της μαμάς τους. Είναι ένα βάρος που δεν αναλογεί ούτε στην ηλικία τους ούτε στον ρόλο τους.
Τι κάνουν οι good enough moms:
Είναι συνεπείς στο λόγο τους. Η τιμωρία είναι υπόσχεση γι’αυτες και όχι απειλή. Δεν αθετούν το λόγο τους για να μην προκαλέσουν τη δυσαρέσκεια των παιδιών τους ή να μην έρθουν αντιμέτωπες με την αντίδρασή τους.
- Δεν ξεχνούν ότι το «όχι» τους μπορεί να τις κάνει δυσάρεστες αλλά θα τις κάνει και αποτελεσματικές αφού τα παιδιά θέλουν ξεκάθαρα όρια και ασφαλή πλαίσια.
- Λένε «ναι» στον ποιοτικό χρόνο. «Ναι» και στη φυσική παρουσία στο μέτρο του δυνατού. Γι αυτές όμως προέχει ο λεγόμενος χρόνος ποιότητας ( quality time ) και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον εξασφαλίσουν.
- Χαλαρώνουν τις προσδοκιες τους ( better done than perfect ) και δεν αυτομαστιγώνονται σε κάθε ατόπημα. Δε διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια όποτε τη χρειαστούν.
- Είναι αυτές που διασκεδάζουν τη γονεικότητα και αφήνουν χώρο για να κανακεψουν τον εαυτό τους ( pampering ). Έχουν αποδεχτεί ότι είμαι ξεχωριστές οντότητες , με όνειρα και φιλοδοξίες και μπορεί ο ρόλος της μητρότητας να είμαι ο πιο σημαντικός γι’αυτές, δεν είναι όμως ο μοναδικος. Προσδιορίζονται και μέσα από την εργασία τους αλλά και από άλλους τομείς, διαφορετικούς για την καθεμία.
- Ακούνε τις ανάγκες τους , δίνουν φωνή στα θέλω τους και διεκδικούν το αναφαίρετο δικαίωμα να τα ικανοποιήσουν.
Οι Good Enough Moms, όρος που εισήγαγε ο D.W. Winnicott το 1973, έχουν αποδομήσει την εικόνα της αψεγαδιαστης μαμάς. Είναι συντονισμένες με τις ανάγκες των παιδιών τους, αλλά απαλλαγμένες από ενοχικές σκέψεις. Έχουν ανθρώπινη υπόσταση, προσπαθούν να διορθώσουν τα λάθη τους χωρίς όμως ψευδαισθήσεις παντοδυναμίας αφού έχουν αποδεχθεί το τρωτό κομμάτι τους. Ζουν με τη θεώρηση πως έχουν το δικαίωμα να βουτούν στα λάθη τους κάποιες φορές και δίνουν που και που ένα συγχωροχάρτι στον εαυτό τους!
