Η αποδοχή φέρνει μαζί της μια ελευθερία. Αποδέχομαι σημαίνει πως αναζητώ το καλό που κρύβεται μέσα σε ένα εμπόδιο, σε μια ταλαιπωρία. Το να μπορούμε να χαλαρώνουμε και να απολαμβάνουμε ακόμη και μια κατάσταση δυσάρεστη, βασανιστική για εμάς, γιατί γνωρίζουμε πως η σύγχυση, ο πόνος, ο φόβος, η αβεβαιότητα και η σύγκρουση είναι οχήματα για την ανάπτυξή μας και καλλιεργούν ποιότητες.Μπορεί όπως οι μαθητές του σχολείου να μην απολαμβάνουμε το μάθημα και να προτιμούμε το διάλειμμα, το πρώτο όμως είναι εκείνο που θα μας διαμορφώσει. Όταν λοιπόν αποδεχτούμε ότι στη ζωή δεν υπάρχει μόνο η πανσέληνος, αλλά υπάρχουν και τα μαύρα φεγγάρια, τότε οι ζόρικες μέρες και οι δύσκολες εποχές θα είναι συντομότερες. Νομοτελειακά εξάλλου, τη νύχτα διαδέχεται η μέρα.
Η αγάπη για τον εαυτό μας
Πολλές φορές, η αλαζονεία, η έπαρση, ο ναρκισσισμός, παρερμηνεύονται ως αγάπη για τον εαυτό. Αυτά όμως είναι μόνο φόβος. Η αγάπη για τον εαυτό είναι έννοια ταυτόσημη με τον σεβασμό, τη φροντίδα, την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση που πρέπει να νιώθουμε για τον εαυτό μας, για το θαύμα του μυαλού και του σώματός μας. Έχουμε όμως την τάση να επιβραβεύουμε και να εκτιμούμε τον εαυτό μας μόνο όταν μας εξυπηρετεί όπως ακριβώς θελουμε, σαν ένας πιστός υπηρέτης. Όταν είναι τρωτός και ευάλωτος, τον μαστιγώνουμε και τον τιμωρούμε. Η αληθινή και ανιδιοτελής αγάπη όμως έχει να κάνει με την άνευ όρων αποδοχή του εαυτού μας. Αποδοχή των φόβων μας, των εμμονών μας, της κούρασής μας, της νωθρότητάς μας. Μόνο μέσω της αποδοχής και της νομιμοποίησης των πλευρών του εαυτού μας που μας είναι δυσάρεστες, μπορούμε να κάνουμε ειρήνη με τον εαυτό μας και να θεραπευτούμε ή να προβούμε σε κάποιες αλλαγές.
Δυστυχώς, με διάφορες συμπεριφορές δείχνουμε ότι μας ταλαιπωρούμε :
- Μας μαλώνουμε και μας κριτικάρουμε αδιάκοπα
- Φθείρουμε το σώμα μας με ακατάλληλες τροφές και το πνεύμα μας με τοξικές ουσίες
- Έχουμε την εσφαλμένη πεποίθηση πως δεν είμαστε άξιοι να μας αγαπήσουν
- Αναβάλλουμε διαρκώς την πραγματοποίηση εκείνων που μπορούν να μας ωφελήσουν
- Δημιουργούμε αρρώστιες και πόνους στο σώμα μας
- Επινοούμε προβλήματα
- Επιλέγουμε συντρόφους και συνεργάτες που μας υποβιβάζουν
- Φοβόμαστε να δημιουργήσουμε οικειότητα από φόβο μήπως πληγωθούμε
- Κατηγορούμε τους άλλους για να μην αναλάβουμε την ευθύνη για τον εαυτό μας
- Θέλουμε πάντα να είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί από όλους
- Αποφεύγουμε να πάρουμε τις απαιτούμενες αποφάσεις από φόβο μήπως δεν είναι οι σωστές
- Πιστεύουμε ότι η αυταξία μας καθορίζεται από τις επιτυχιες μας
- Κατηγορούμε τον εαυτό μας όταν δεν κρατάμε τα προσχήματα ή όταν συμπεριφερόμαστε με κοινωνικά μη ενδεδειγμένους τρόπους
Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε
Οι σκέψεις που χρησιμοποιούμε διαμορφώνουν την πραγματικότητα μας και μετατρέπονται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Για να μας συμβούν εξαιρετικά πράγματα, θα πρέπει να έχουμε προετοιμάσει το έδαφος: θα πρέπει να τα οραματιστούμε και να τα περιμένουμε. Εκείνα στα οποία εστιάζουμε επεκτείνονται. Η μοίρα μας καθορίζεται από εκείνα με τα οποία ασχολούμαστε επισταμένα. Αναγνωρίζουμε λοιπόν τη μεγαλοπρέπειά μας και αφού αποδεχτούμε και παραδοθούμε σε οποιοδήποτε άβολο συναίσθημα μας κατακλύζει την εκάστοτε εποχή, σταδιακά το αποδομούμε. Αφού το εξετάσουμε προσεκτικά, θα παρατηρήσουμε ότι πίσω από αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα κρύβεται μια αρνητική πεποίθηση που πρέπει να ξεπεράσουμε. ´Υστερα, ας δεσμευτούμε απέναντι στον εαυτό μας να κάνουμε κάθε σκέψη μας κάτι πανέμορφο, σαν ένα μικρό έργο τέχνης!
